Wysoki Potencjał Intelektualny – czy to mnie dotyczy?

Wysoki Potencjał Intelektualny – czy to mnie dotyczy? Czy mam talenty, o których nie wiem? Skąd mieć pewność, że jestem nadwydajny intelektualnie? I po co?

Czy to mnie dotyczy?

Czy masz wrażenie, prawie do zawsze, że jesteś inny-a, dziwny-a i nie możesz sobie znaleźć odpowiedniego miejsca w świecie? Często wydaje Ci się, że jesteś jednocześnie aktorem i obserwatorem wydarzeń? Czy jesteś bardzo krytyczny-a wobec siebie? A kiedy odnosisz sukces, masz uczucie, że zawdzięczasz to przypadkowi, szczęściu, ale na pewno nie swoim talentom? I w ogóle ciągle wątpisz…

Czy w Twojej głowie nieustannie kotłują się myśli, aż do zmęczenia? Ciągle analizujesz, rozmyślasz, uwielbiasz skomplikowane problemy i tematy (a jednocześnie ciężko Ci się zmotywować do wypełnienia prostego formularza)? Jestes ciekawy-a świata, lubisz czytać, uczyć się, uwielbiasz to co nowe i nieznane…

Czy często słyszysz, że jesteś „przewrażliwiony-a”? Wszystko przeżywasz bardzo intensywnie : czyjeś (dobre lub złe) słowa, piękny (lub brzydki) widok, muzykę, cierpienie zwierzęcia… Masz niezwykle wyostrzone zmysły (np. węch, słuch, dotyk..), co sprawia, że np. nie znosisz etykietki w podkoszulku, albo słyszysz jednoczenie kilka konwersacji toczących się koło Ciebie. Ciężko Ci się przystosować do środowiska, które funkcjonuje w sposób nielogiczny, pełen sprzeczności, absurdalny.

Czy masz często poczucie winy, uważając że ‘coś jest z Tobą nie tak’..  a może nawet myślisz czasem, że jesteś chory-a psychicznie…?

Tak, oczywiście rozpoznajesz w tym opisie siebie lub kogoś bliskiego! Jednak od razu, kiedy tylko Twoja super maszyna mózgowa przejmuje kontrolę, myślisz: „ale nie, przecież ja nie jestem wyjątkowo inteligentny-a!”…  I pojawia się coraz więcej wątpliwości.

Czy wystarczy, że odnajduję się w tym opisie, aby stwierdzić u siebie wysoki potencjał? Czy muszę wykonać test IQ? Jeśli tak to gdzie go wykonać? No i co właściwie ta wiedza zmieni w moim życiu? Z pewnością jeszcze więcej pytań się pojawi w Twojej głowie, ale zajmijmy się na razie tylko tymi.

Wysoki Potencjał Intelektualny – wiadomość trudna do przyjęcia.

Jeśli masz pewność, że jesteś nadwydajny-a intelektualnie, to oczywiście możesz od razu zastosować moje rady dla tych osób. Jeśli są Ci one pomocne, to świetnie! W końcu najważniejsze, aby czuć się dobrze ze sobą. Z pewnością nie chodzi tu o przyklejanie sobie etykietki ani obnoszenie się ze swoim IQ! Jednak jeśli jesteś osobą nadwydajną intelektualnie, to z pewnością ta etykietka Cię nie interesuje. Jedyna rzecz, której pragniesz to wreszcie poczuć się NORMALNIE!

Jeśli jesteś WPI, to z pewnością też WATPISZ! Jest to jedna z Twoich podstawowych charakterystyk! Choć wydaje się to paradoksalne, osoba o wysokim potencjale intelektualnym ma bardzo duży problem ze stwierdzeniem u siebie talentu. Najczęściej, porównując się do osób „neurotypowych” (normalnie myślących), czuje się ona mniej zdolna, mniej inteligentna, widzi raczej swoje słabości i niedostatki. I nawet, gdy jej wysokie IQ zostanie potwierdzone, będzie raczej czuła zakłopotanie. Dlatego większość tych osób nie lubi określeń „wybitnie inteligentny”, a nawet „wysoki potencjał intelektualny”, które wydają im się pretensjonalne i bufońskie! Mogą nawet wstydzić się, że należą do tej grupy osób! Nadwydajny mentalnie brzmi już nieco lepiej.

Być może masz bardzo dużą wiedzę, jesteś osobą oczytaną i elokwentną. Być może nawet Twoje otoczenie uważa Cię za osobę wybitnie intelligentną, gdyż błyszczysz wiedzą i z łatwością żąglujesz zmagazynowanymi informacjami. Czy oznacza to, że jesteś osobą nadwydajną intelektualnie? Jeśli zrozumiałeś-aś kim są osoby o wysokim potencjale intelektualnym, wiesz już, że sama wiedza, zdobyte dyplomy, kariera (nawet akademicka) nie są wyznacznikami tej cechy. To co wyrożni osobę nadwydajną intelektualnie od osoby neurotypowej, to raczej to co robi i jak funkcjonuje, kiedy NIE ma tej wiedzy… Jak widzisz, nie ma to więc nic wspólnego z wykształceniem, pochodzeniem ani środowiskiem, jest to cecha wrodzona i niezmienna, która towarzyszy nam przez całe życie. Skąd więc mieć pewność czy mnie to dotyczy?

Wysoki Potencjał Intelektualny – skąd mieć pewność?

Obecnie, jedyne dostępne narzędzie, to test WAIS IV, który jest wykonywany przez wyspecjalizowanego psychologa. Obejmuje on nie tylko test IQ ale i długą rozmowę z psychologiem. Sam test IQ trwa około 2 godzin i składa się z kilku części (m.in. zdolności rozumienia werbalnego, rozumowania percepcyjnego, pamięci roboczej i prędkości przetwarzania informacji).  A wyniki (na które trzeba trochę poczekać) są omawiane przez psychologa na kolejnej wizycie i szczegółowo opisane w obszernym dokumencie. W dodatku dobry psycholog nie zostawi Cię z samym wynikiem, który sam w sobie nic nie zmieni w Twoim życiu.

Oczywiście, dla zabawy można wykonać testy na internecie, ale nie są one wystarczające do diagnozy. Po pierwsze nie są one kompletne, po drugie nie biorą pod uwagę Twojego sposobu dochodzenia do rozwiązania, który jest specyficzny u osób WPI. Ja dla sprawdzenia zrobiłam parę testów na internecie i polecam je jedynie jako rozrywkę. (Np https://oficjalny-test-iq.com/ , https://international-iq-test.com/en/). Większość z tych testów ma jednak zawyżone wyniki (bo np są bardzo łatwe), a z drugiej strony, ponieważ nie obejmują one różnych typów zdolności, mogą one nie wykazać jakieś Twojej bardzo silnej strony (a więc w tym przypadku wynik może być zaniżony).

Wysoki Potencjał Intelektualny – czy to mnie dotyczy? Dlaczego warto to wiedzieć?

No dobrze, ale po co to całe zamieszanie? Po co Ci ta wiedza? Czyż nie masz wystarczająco dużo problemów? Otóż źródłem wielu problemów osoby nadwydajnej intelektualnie, jest to, że nie zna ona siebie i nie rozumie swojej odmienności! Porównując się do osób „neurotypowych”, które ją otaczają, zawsze czuje się jakby coś z nim/nią było nie tak. Nie rozumie dlaczego ma trudności w relacjach, dlaczego czuje się czasem jak idiota, dlaczego nieustannie wszystko roztrząsa. Może odnosić sukcesy w pracy, rozwiązywać bardzo skomplikowane problemy, a jednoczenie czuć sie jak nieudacznik. Ten brak wiary w siebie, typowy dla osób WPI, które siebie nie znają, jest ogromnym hamulcem i ciężarem. Jeszcze gorzej, jeśli osoba ta, nieznajdując odpowiedzi na swoje pytania, przypisuje sobie jakieś choroby (np. choroba dwubiegunowa, borderline). W przypadku tych osób, odkrycie u siebie tej nietypowej (ilościowo i jakościowo) inteligencji oraz dokładne zrozumienie swojego sposobu funkcjonowania, może być początkiem pozytywnej transformacji!

Dlatego potrzeba więcej informacji oraz szkoleń dla psychologów, i to zarówno w diagnostyce, jak w pomocy tym osobom. Ignorowanie ich problematyki, a tym bardziej zaprzeczanie, że taki fenomen istnieje, to ryzyko nie tylko niewykorzystania ich zdolności, lecz także rozwijajnia się stanów depresyjnych i lękowych u tej części społeczeństwa. Ważne jest, aby zainteresować się tym tematem i tymi ludźmi i wiedzieć jak im pomóc.

Zamawiam książkę „Życie nadwydajnych intelektualnie – prawdy i mity”